try this for the best of the world in Ghent
Er zijn plekken waar je na één avond nog dagenlang van nageniet. Oak, in Gent, is zo’n uitzonderlijk restaurant dat moeiteloos een plekje verovert in je persoonlijke ‘beste ooit’-lijst. Van het moment dat je binnenstapt tot de (zoete) afsluiter in de aparte dessertruimte, voel je dat hier alles klopt.
Oak zit verscholen in een elegant pand in de Burgstraat, net buiten de Gentse toeristische stroom. Geen groot uithangbord of flashy entree – integendeel. De buitenkant doet bewust ingetogen aan, wat het moment dat je binnenkomt des te krachtiger maakt.
Je stapt een ruimte binnen die aanvoelt als een warme cocon: donkere tinten, zachte verlichting, houten vloeren en een strak maar uitnodigend lijnenspel. Je hoort geen luide muziek, voelt geen haast, en ruikt die lichte toets van iets dat net uit de oven komt.
Het team verwelkomt je vriendelijk en ontspannen – geen stijf gedoe, wél gastvrijheid zoals die hoort te zijn. Oprecht, discreet, en met gevoel voor timing. Van jas aannemen tot water bijschenken: alles gebeurt bijna onzichtbaar, maar altijd juist.
Wat volgt, is een culinair verhaal dat zich langzaam en met volle overtuiging ontvouwt. Elke gang is perfect in balans: smaken die raken, texturen die spelen, details die verrassen. Je proeft wereldse invloeden, maar niets voelt geforceerd of exotisch om het exotisch zijn. Alles is juist. Precies.
De chef (ja, die chef, Marcelo Ballardin) laat zijn eigen stijl spreken: verfijnd, zonder franjes – krachtig, maar altijd elegant. Elk gerecht voelt als een stukje karakter. Geen overdaad aan schuimpjes, geen theater met rook of damp – wél diepe smaken, seizoensgebonden producten en een presentatie waar je naar blijft kijken.
We willen niet spoileren, maar laat ons zeggen dat we hier dingen hebben geproefd die lang in het hoofd blijven hangen. Frisse zuren, hartige umami, knapperige elementen tegenover fluweelzachte texturen… je merkt dat hier geproefd, getest en bijgestuurd wordt tot het echt goed zit.
En dan… denk je dat het afgelopen is. Maar Oak heeft nog één troef achter de hand. Je wordt begeleid naar een aparte ruimte, waar een soort dessertkamer wacht. Geen groots buffet of suikerbomfestijn, maar een fijn, doordacht aanbod van taarten, mignardises en kleine zoetigheden.
Je mag kiezen, combineren, ontdekken. De sfeer is losser, intiemer. Het voelt bijna alsof je het laatste hoofdstuk van een mooi boek leest, in een andere kamer, met zachter licht. Een moment om stil te zijn, of net samen na te praten over alles wat je net geproefd hebt.
Het is subtiel, charmant en tegelijk zó krachtig als afsluiter. We waren echt even sprakeloos.
We zijn al op veel plekken gaan eten. Maar wat we bij Oak meemaakten, was van een ander niveau. Niet alleen op culinair vlak, maar vooral qua beleving. Van de warmte bij binnenkomen, tot het bestek, de wijn, de stiltes tussen de gangen, het tempo van de avond, en dan die taarten als zachte epiloog.
Hier voel je een meesterhand, zonder dat die zich opdringt. Alles is in balans. Alles klopt.